Η  Πολιτεία της  Λευτεριάς
Ένα ταξίδι Αλήθειας στα άδυτα του νου
με προορισμό την εσωτερική Ελευθερία.

Β4. Δεν έχω τίποτα πιο σημαντικό να κάνω.

Ο νους συγκρίνει την απόλαυση και τη χαρά της εσωτερικής εργασίας με την απόλαυση και τη χαρά κάθε άλλης ενασχόλησης στον ελεύθερο χρόνο του και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι δεν έχω τίποτα καλύτερο να κάνω στη ζωή μου, τίποτα το πιο ενδιαφέρον, τίποτα που να με ευχαριστεί και να με γεμίζει περισσότερο και να μου δίνει την ώρα που το κάνω τόση ζεστή χαρά μέσα στην καρδιά μου και να μου αφήνει και μετά την ίδια όμορφη αίσθηση, όσο η εμβάθυνση στην Αλήθεια που κατοικεί μέσα μου.

Άρα επιλέγει να δίνει πάντα προτεραιότητα σε αυτήν την ενασχόληση στον ελεύθερο χρόνο του, καθώς και σε ενασχολήσεις συντροφικότητας με άλλα αδέλφια, οι οποίες του προσφέρουν το ίδιο μεγάλη χαρά, αφού και αυτές κατά βάθος δεν είναι παρά μία μορφή εμβάθυνσης στον εαυτό κατά την οποία ανασύρει από μέσα του συνειδητά όμορφες ενέργειες όπως είναι η ζεστασιά, η φροντίδα, η ευσπλαχνία.

Μοιράσου το στα social media