Κατανόηση και θεραπεία όσων το έχουν ανάγκη.

Θέλω να θυμάμαι πάντα ότι αυτή η ψυχολογική ανάγκη όσων με επαινούν ή με μέμφονται δεν αφορά εμένα προσωπικά, αλλά είναι μία δική τους και μόνο δική τους ανάγκη, που οφείλεται στα δικά τους προσωπικά βιώματα. Επιπλέον, θα θυμάμαι ότι αυτή η ανάγκη μπορεί να λυτρωθεί και να εξαλειφθεί εξολοκλήρου μόνο με την κατανόηση και την ταπεινή προσευχή μου να γίνουν όλοι οι άνθρωποι ελεύθεροι από τέτοιου είδους ανάγκες που τους κρατούν μακριά από την ανακάλυψη του μεστού εσωτερικού βίου που δικαιούνται.

Θέλω, δηλαδή, και για αυτό το ζήτημα όπως και για όλα τα άλλα, να καλλιεργήσω την εσωτερική βεβαιότητα, που στο συγκεκριμένο ζήτημα λέει ότι με τη δύναμη της κατανόησης και του θετικού οραματισμού θα μεταμορφωθούν σε γλυκύτατα πλάσματα ακόμα και όσοι με δυσκολεύουν πολύ με την τραχιά συμπεριφορά τους. Με άλλα λόγια, θέλω να έχω την απόλυτη βεβαιότητα ότι, αν συνειδητά αφιερώνω λίγο χρόνο κάθε μέρα στο να κατανοώ τον άλλο με Αγάπη και να φαντάζομαι ότι η ψυχική έντασή του καταλαγιάζει, ότι νιώθει πως ανθίζει ξανά μέσα του και έτσι γίνεται γλυκός, ευγενικός και γεμάτος κατανόηση για μένα και για ολόκληρο τον κόσμο, τότε θα είναι βέβαιο ότι αργά ή γρήγορα αυτός θα μεταμορφωθεί σε αυτό ακριβώς που οραματίζομαι για εκείνον.

Έτσι, δύο καλά θα συμβούν: και αυτός θα είναι πιο ευτυχισμένος και εμένα θα με ευχαριστεί πλέον η παρουσία του. Με αυτόν τον απλό τρόπο, θα έχει συντελεστεί μία βαθιά και μόνιμη θεραπεία μέσα στο συναισθηματικό του κόσμο, για την οποία θα νιώθω χαρά και ικανοποίηση.

Αναγνωρίζω, πάντως, ότι αυτό το αίσθημα ικανοποίησης για την τελική ευόδωση των ενεργειών μου δε θα είναι μεγαλύτερο ούτε βαθύτερο από εκείνο που μου είχε ήδη προσφέρει η αρχική βεβαιότητά μου ότι αυτή η θεραπεία θα συνέβαινε.

Το θεωρώ βέβαιο ότι ολόκληρη η ανθρωπότητα, καθώς έχει κουραστεί με τις σχέσεις απαίτησης και κριτικής του ενός προς τον άλλο, είναι ώριμη και εσωτερικά έτοιμη ώστε να περάσει στην κατανόηση, στη συγχώρεση και στη συνειδητή θεραπεία του άλλου με τη δύναμη της φαντασίας και του θετικού οραματισμού του ενός για τον άλλο. Αυτή η μεταστροφή και η αναπόλωση της νοητικής ενέργειας των ανθρώπων από την επίκριση στην αποδοχή και από την οργή στη θεραπεία θα γίνει ειρηνικά και αβίαστα, σαν μια πηγαία ανάγκη που θα βγει μέσα από τα στήθη όλων εμάς των ανθρώπων, που θέλουμε την καρδιά μας να πάλλεται από Αγάπη, ώστε να ζούμε όμορφα τις μέρες πάνω σε αυτή τη Γη.

Χρονικά τοποθετώ αυτή τη μεταμόρφωσή μας στο πολύ εγγύς μέλλον, επειδή όλοι έχουμε συνειδητοποιήσει λίγο έως πολύ πόσο μεγάλη ανάγκη έχουμε την ομόνοια, την αρμονία και την αλληλεγγύη στη ζωή μας.

Μοιράσου το στα social media