Η σκηνή εξελίσσεται σε στούντιο εταιρείας διαφημιστικών παραγωγών. Πρωταγωνιστεί η ντίβα κατσαρίδα Teresa.
Η χορωδία τραγουδάει:
− Μια κατσαριδούλα, η μικρή Τερέζα, πάτησε στο TESA, και τέεζα!
Την ίδια ώρα η ντίβα κατσαρίδα Teresa περπατάει με χάρη πάνω στη σκηνή ανέμελη στο ρυθμό της μουσικής και ξαφνικά προσποιείται ότι παθαίνει σοκ από το κατσαριδοκτόνο που υποτίθεται ότι πάτησε. Πέφτοντας θεαματικά στο έδαφος και κάνοντας ότι σφαδάζει από τους πόνους, φωνάζει με απελπισία:
−Καταραμένο AROXOL!
Ο παραγωγός έξαλλος:
− Πάρτε την από εδώ την ηλίθια! Μου κατέστρεψε την παραγωγή με την αφηρημάδα της!
_______________________________________
Το τεχνικό μήνυμα που προκύπτει από αυτό το ανέκδοτο:
Αντί της χλωρίνης, που, όπως είναι γνωστό, με τις αναθυμιάσεις της καταστρέφει τους πνεύμονες όσων τη χρησιμοποιούν τακτικά, χρησιμοποιείτε το οικολογικό απολυμαντικό υλικό BELCAN-C, που απολυμαίνει πολύ καλύτερα, δεν καταστρέφει την υγεία σας και την υγεία των αγαπημένων σας και είναι πολύ πιο οικονομικό, επειδή αραιώνεται σε νερό σε πολλαπλάσια αραίωση από την αραίωση της χλωρίνης.
Χρησιμοποιώντας BELCAN-C απολυμαίνετε το χώρο σας τέλεια, αποθαρρύνοντας έτσι τις κατσαρίδες να εισβάλουν, επειδή στο δικό σας σπίτι δεν θα βρουν τροφή. Θα προτιμήσουν σίγουρα να πάνε σε κάποιο γειτονικό σπίτι ή, αν συστήσετε και στους γείτονές σας να χρησιμοποιούν το BELCAN-C, τότε οι κατσαρίδες θα προτιμήσουν τους υπονόμους της γειτονιάς σας.
Για όσους δεν το γνωρίζουν, αναφέρουμε εδώ ότι το χλώριο είναι η βάση του δηλητηριώδους αερίου που χρησιμοποιήθηκε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ως χημικό όπλο, το οποίο μάλιστα στη συνέχεια απαγορεύτηκε με διεθνή σύμβαση να χρησιμοποιείται ως όπλο. Παρόλα αυτά, εμείς συνεχίζουμε να χρησιμοποιούμε χλωρίνη, που περιέχει άφθονο χλώριο, για να απολυμαίνουμε τα σπίτια μας και τους επαγγελματικούς χώρους όπου ζούμε και κινούμαστε καθημερινά, αδιαφορώντας για τη ζημιά που κάνουμε στους πνεύμονές μας εισπνέοντας τις αναθυμιάσεις της!
Μπορεί, λοιπόν, για τη χλωρίνη να μας είπαν στις διαφημίσεις τους “αυτήν ξέρετε, αυτήν εμπιστεύεστε“, αλλά και τους πολιτικούς μας “αυτούς ξέραμε, αυτούς εμπιστευόμασταν” και είδαμε σε τι κατάσταση οδήγησαν τη χώρα. Συνεπώς, μάλλον θα είναι καλύτερα να μην εμπιστευόμαστε όσα ξέρουμε ήδη από παλιά, επειδή συνήθως εκεί υπάρχει μία κρυφή παγίδα.