Επισκευή οξειδωμένων (σκουριασμένων)
σιδερένιων και χαλύβδινων κατασκευών

κάγκελα, εξωτερικές σκάλες κινδύνου, εξέδρες υπέργειες ή θαλάσσιες,
χαλύβδινος οπλισμός σκυροδέματος, πυλώνες της ΔΕΗ, πύργοι κεραιών,
βάσεις στήριξης μηχανών, γερανογέφυρες, σιδηροσωλήνες, δεξαμενές, αντλίες,
βάνες, πλατφόρμες, καρότσες και θόλοι τροχών φορτηγών, εξαρτήματα πλοίων,
μηχανές παραγωγής, και κάθε άλλη οξειδωμένη σιδερένια ή χαλύβδινη κατασκευή

Το πρόβλημα προς επίλυση

Όλες οι χαλύβδινες και σιδερένιες κατασκευές υπόκεινται σε δύο κύριες αιτίες φθοράς (διάβρωσης):

  1. Χημική οξείδωση
    Το φαινόμενο της χημικής οξείδωσης συνήθως οφείλεται στην παρουσία υγρασίας ή νερού σε συνδυασμό με το οξυγόνο που περιέχεται στον αέρα ή στο νερό, όταν πρόκειται για κατασκευή που είναι βυθισμένη στο νερό. Παράλληλα, και άλλοι διαβρωτικοί παράγοντες οξειδώνουν το σίδηρο, όπως είναι το χλώριο, τα οξέα και άλλες ουσίες που έχουν αρνητικό χημικό σθένος και γι’ αυτό αντιδρούν με το σίδηρο που έχει θετικός σθένος +3. Το προϊόν της χημικής οξείδωσης είναι συνήθως Fe2O3, δηλαδή τριοξείδιο του σιδήρου ή κοινώς σκουριά κοκκινοκαφέ χρώματος. Παράλληλα, όμως, υπάρχει και το FeO και το Fe3O4. Το πρόβλημα προς επίλυση είναι η καταστολή του φαινομένου της δημιουργίας σκουριάς, δηλαδή Fe2O3, επειδή αυτή είναι που καταστρέφει σταδιακά τη μεταλλική κατασκευή. Μάλιστα, στην περίπτωση του χαλύβδινου οπλισμού του σκυροδέματος λόγω της διόγκωσής της διαρρηγνύει και το μπετόν που την περιβάλλει, σπάζοντας έτσι κολώνες, δοκάρια και πλάκες και καθιστώντας το κτίριο στατικά ανεπαρκές και επικίνδυνο ή ακόμα και κατεδαφιστέο.
  2. Ηλεκτροχημική διάβρωση
    Είναι το αποτέλεσμα του φαινομένου της ηλεκτρόλυσης, κατά το οποίο με την παρουσία ενός ηλεκτρολύτη (που συνήθως είναι το νερό ή η υγρασία του αέρα, που συμπυκνώνεται σε μορφή σταγονιδίων επάνω στις μεταλλικές επιφάνειες) αφαιρείται μάζα από ένα ηλεκτροχημικά ασθενές μέταλλο (π.χ. σίδηρος) και αποτίθεται πάνω σε ένα άλλο ηλεκτροχημικά ισχυρότερο μέταλλο (π.χ. χαλκός). Όπως όλα τα μέταλλα, έτσι και ο σίδηρος και ο χάλυβας, έχουν προσμίξεις άλλων μετάλλων στη μάζα του. Αυτά τα μέταλλα είναι αιτία για ηλεκτροχημική διάβρωση. Υπάρχουν όμως και πολλές άλλες αιτίες που επιτείνουν το φαινόμενο.

Όποια και αν είναι η αιτία της φθοράς, το αποτέλεσμα είναι ότι η κατασκευή χρειάζεται είτε επισκευή είτε αντικατάσταση, αν η φθορά έχει προχωρήσει τόσο πολύ που την έχει αδυνατίσει τόσο ώστε να είναι επικίνδυνη ή μη λειτουργική ή αισθητικά απαράδεκτη, ανάλογα με το είδος της κατασκευής. Τόσο η επισκευή όσο και η αντικατάσταση έχουν ένα υψηλό κόστος σε χρήματα και σε χρόνο, γι’ αυτό και είναι σημαντικό να λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα προστασίας των σιδερένιων και χαλύβδινων κατασκευών.

Η λύση που προτείνει η τεχνολογία Winwet

Η τεχνολογία STOPCOR προστατεύει τις μεταλλικές κατασκευές και από τις δύο πιο πάνω αιτίες φθοράς. Ειδικότερα, όταν το πρόβλημα είναι η χημική οξείδωση, τότε χρειάζεται παράλληλα να γίνεται και μία σωστή κάλυψη της επιφάνειας με τα κατάλληλα υλικά και τον ορθό τρόπο εφαρμογής τους, ώστε να προστατεύεται η επιφάνεια από την οξείδωση για πολλά χρόνια.

Ένα βασικό πρόβλημα με τις σκουριασμένες επιφάνειες είναι η ανησυχία μήπως η σκουριά αρχίσει να αναπτύσσεται ξανά κάτω από τη βαφή. Μϊα λύση είναι το καλό ξύσιμο ή η αμμοβολή της επιφάνειας και το πέρασμά της με μίνιο. Όμως, η πιο σίγουρη λύση είναι το ξύσιμο ώστε να φύγει μόνο η χοντρή σαθρή σκουριά και στη συνέχεια η εφαρμογή του μετατροπέα σκουριάς FEROFIX, που μετατρέπει το λεπτό λείο στρώμα σκουριάς που έχει απομείνει σε μία σταθερή μεταλλική ένωση μαύρου χρώματος, πάνω στην οποία πρέπει να γίνει μέσα σε 48 ώρες η βαφή με την ειδική αντισκωριακή βαφή RUSTBLOCKER. Πριν τη βαφή συνιστάται η εφαρμογή του αντισκωριακού ασταριού FERACRYL, ειδικά στις περιοχές που δεν ήταν σκουριασμένες και στις οποίες κατά συνέπεια το FEROFIX δεν έκανε τη χημική αντίδραση μετατροπής της σκουριάς.

Το δεύτερο πρόβλημα που συνήθως απασχολεί τους ιδιοκτήτες ή συντηρητές σιδηροκατασκευών είναι η διάρκεια ζωής του τελικού χρώματος που υφίσταται όλες τις εξωτερικές συνθήκες (βροχή, πάγο, ήλιο, ρύπους, διαβρωτικές ουσίες κτλ.). Η αντισκωριακή βαφή RUSTBLOCKER έχει από μόνη της υψηλή αντοχή σε όλες αυτές τις συνθήκες. Με την προσθήκη, μάλιστα, της διαφανούς υδρόφοβης ακρυλικής ρητίνης AQUABLOCK πάνω από τη βαφή, η διάρκεια ζωής της γίνεται πρακτικά απεριόριστη. Η μόνη συντήρηση που συνιστάται σε αυτήν την περίπτωση είναι η επαναληπτική εφαρμογή του AQUABLOCK όποτε υπάρχει η υπόνοια ότι έχει χαθεί η υδροφοβία του, δηλαδή όταν το νερό δεν κάνει πλέον “μπίλιες” πάνω στη βαμμένη επιφάνεια. Αυτό μπορεί να συμβεί π.χ. σε 5 χρόνια από την αρχική εφαρμογή του υλικού.

Σημείωση: Για καλύτερη καλυπτικότητα από αισθητικής πλευράς μπορεί να χρησιμοποιηθεί η βαφή SMALTOFIX αντί του RUSTBLOCKER, που λόγω της αντισκωριακής του σύστασης δεν είναι δυνατό να πετυχαίνει τέλεια κάλυψη της επιφάνειας, με αποτέλεσμα να φεγγίζουν κάποιες πιο σκούρες περιοχές που έχουν μαυρίσει επειδή έχουν υποστεί μετατροπή της σκουριάς όπως περιγράψαμε πιο πάνω.

Για την απλή προληπτική προστασία μεταλλικών επιφανειών γενικότερα (όχι μόνο σιδερένιων και χαλύβδινων) που είναι σε καλή κατάσταση δείτε τη σελίδα Προστασία μεταλλικών κατασκευών από τη διάβρωση και τους ρύπους.

Μοιράσου το στα social media