Επικαθίσεις σε Σύστημα Αποσκλήρυνσης Νερού με Υδράσβεστο

Σε μεγάλες εγκαταστάσεις χρησιμοποιούνται πολλές φορές συστήματα αποσκλήρυνσης νερού με υδράσβεστο*, αντί των αποσκληρυντών με ιοντοεναλλακτικές ρητίνες.

Ένα τέτοιο σύστημα λειτουργεί και σε πολλούς ατμοηλεκτρικούς σταθμούς της ΔΕΗ, και ειδικότερα στον ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου. Τα προβλήματα επικαθίσεων ασβεστίου στις σωληνώσεις και γενικά στο σύστημα αποσκλήρυνσης ήταν μεγάλα. Η λύση δόθηκε με μία ηλεκτρονική συσκευή MAX GROW που τοποθετήθηκε στην κεντρική παροχή, εξωτερικά του σωλήνα, και απομάκρυνε τις παλιές επικαθίσεις αλάτων, ενώ παράλληλα ακόμα και σήμερα συνεχίζει να μην επιτρέπει το σχηματισμό νέων επικαθίσεων στις σωληνώσεις και γενικότερα στον εξοπλισμό του συστήματος αποσκλήρυνσης με υδράσβεστο.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτήν την εφαρμογή, επικοινωνήστε μαζί μας.

__________________________________________

*Επεξεργασία νερού με υδράσβεστο (Αποσκλήρυνση – Μικροβιακός καθαρισμός)
(δώστε ιδιαίτερη προσοχή στο υπογραμμισμένο τμήμα του κειμένου, που σχετίζεται με το πιο πάνω θέμα)

Η ποιότητα του νερού που προορίζεται για ύδρευση επηρεάζεται κυρίως από δυο παράγοντες. Την σκληρότητα και την παρουσία παθογόνων μικροοργανισμών. Η σκληρότητα διακρίνεται σε παροδική και μόνιμη. Η παροδική σκληρότητα οφείλεται στα όξινα ανθρακικά άλατα του ασβεστίου [Ca(HCO3)2] και του μαγνησίου [Mg(HCO3)2]. Η διαδικασία της απομάκρυνσης της σκληρότητας από το νερό ονομάζεται αποσκλήρυνση του νερού . Η σκληρότητα εκφράζεται με βάση την αντιστοιχία σε ανθρακικό ασβέστιο, των περιεχομένων αλάτων ασβεστίου και μαγνησίου. Τούτο σημαίνει ότι αρχικά βρίσκεται η περιεκτικότητα του νερού σε ιόντα ασβεστίου (Ca+) και μαγνησίου (Mg+) και κατόπιν υπολογίζεται, ποια ποσότητα ανθρακικού ασβεστίου αντιστοιχεί στις ποσότητες που υπολογίστηκαν (Montgomery 1985). Στην αποσκλήρυνση του νερού η λειτουργία της ασβέστου έγκειται στην απομάκρυνση της παροδικής σκληρότητας. Όταν υφίσταται μόνο παροδική σκληρότητα, τότε η άσβεστος χρησιμοποιείται από μόνη της. Ωστόσο, συνήθως είναι παρούσα και η μόνιμη σκληρότητα και σε αυτές τις περιπτώσεις ενδείκνυται η διαδικασία αποσκλήρυνσης με τη χρήση ασβέστου και ανθρακικού νατρίου. Το ανθρακικό νάτριο χρησιμοποιείται για την απομάκρυνση της μόνιμης σκληρότητας. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε πολλές εγκαταστάσεις το ανθρακικό νάτριο αντικαθίσταται από ζεόλιθο, αφού το ακατέργαστο υλικό που χρησιμοποιείται για την αναγέννηση του ζεόλιθου (που είναι το αλάτι), είναι πολύ πιο οικονομικό. Η διαδικασία αυτή συναντάται στη βιβλιογραφία με τον όρο «split lime – zeolite treatment » (Boynton 1980). Οι χημικές αντιδράσεις που λαμβάνουν χώρα όταν προστίθεται άσβεστος σε νερά που χαρακτηρίζονται «σκληρά», είναι οι εξής : Ca(HCO3)2 + Ca(OH)2 → 2CaCO3 + 2H2O(3) Mg(HCO3)2 + Ca(OH)2 → MgCO3 + CaCO3 + 2H2O(4) Από την επεξεργασία του νερού με άσβεστο, παράγεται σε μεγάλες ποσότητες ένα αδιάλυτο καθίζημα που είναι επιδεκτικό στο φιλτράρισμα, το ανθρακικό ασβέστιο. Στις μεγάλες εγκαταστάσεις επεξεργασίας νερού ο όγκος του αδιάλυτου μέσου είναι τέτοιος που αρκετές φορές παρουσιάζονται προβλήματα διάθεσής του. Επειδή αυτή η ουσία είναι πλούσια σε ασβέστιο, χρησιμοποιείται πολλές φορές από αγρότες για εμπλουτισμό των καλλιεργήσιμων εδαφών. Βιομηχανικές μονάδες και μονάδες επεξεργασίας λυμάτων, χρησιμοποιούν επίσης το ανωτέρω παραγόμενο ανθρακικό ασβέστιο στις διαδικασίες ουδετεροποίησης των αποβλήτων τους (Bergman 1995). Η ποσότητα προσθήκης ασβέστου στο νερό για τη διαδικασία της αποσκλήρυνσης κυμαίνεται μεταξύ 150 – 450 mg/l, ταπεινώνοντας έτσι την ολική σκληρότητα σε επίπεδα που κυμαίνονται στα 50 – 100 mg/l, εκπεφρασμένη σε συγκέντρωση CaCO3. Προσθέτοντας περίσσεια ασβέστου σε δεξαμενές κατακράτησης για χρονικό διάστημα από 24 έως 48 ώρες, είναι πιθανό, σε συνδυασμό με την ελάττωση της σκληρότητας, να επιτύχουμε και τον καθαρισμό του νερού από διάφορα παθογόνα βακτήρια και ενώσεις. Έχει αποδειχθεί ότι η υψηλή τιμή του pH, περίπου 11+, που παράγεται από την προσθήκη ασβέστου, θανατώνει τους περισσότερους τύπους βακτηρίων. Σημαντικός αριθμός εργασιών αναφέρει τη συμβολή της ασβέστου στην εξάλειψη των παθογόνων μικροοργανισμών. Η προσθήκη ασβέστου μειώνει το παθογόνο μικροβιακό φορτίο τόσο με τις υψηλές τιμές του pH που μπορούν να επιτευχθούν, όσο και με την αύξηση της θερμοκρασίας που μπορεί να φτάσει μέχρι και τους 80°C, από τη σβέση της άνυδρης ασβέστου (Viero et al. 2002). Σε περιοχές του τρίτου κόσμου είναι συνήθης η προσθήκη ασβέστου στο νερό σε περιπτώσεις μολυσματικής νόσου ηπατίτιδας, με στόχο την αποφυγή εξάπλωσης της επιδημίας. Μετά την παρακράτηση αυτών των οργανισμών, το νερό ενανθρακώνεται με CO2, κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα την καθίζηση περίσσειας ασβέστου και την ελάττωση της τιμής του pH μεταξύ 8 και 9 (Khawaji et al. 2002).

Πηγή:  Πατήστε εδώ.

__________________________________________

Σημείωση:
Επειδή αυτός ο δικτυακός τόπος ενημερώνεται καθημερινά με νέα τεχνικά θέματα και προστίθενται σε αυτόν συνεχώς νέες καινοτόμες και οικολογικές τεχνικές προτάσεις, είναι πολύ πιθανό η πιο πάνω ενημέρωση να μην είναι πλήρης. Γι’ αυτό το λόγο, για την πιο ολοκληρωμένη ενημέρωσή σας, σας συνιστούμε να αναζητήσετε και άλλες ενδιαφέρουσες τεχνικές προτάσεις μέσα στις ενότητες προϊόντων & υπηρεσιών στις οποίες θα βρεθείτε καθώς θα κάνετε κλικ σε διάφορα σημεία του πιο πάνω κειμένου. Είναι πολύ πιθανό να βρείτε εκεί κάποια πρόσφατα αναρτημένα θέματα που αφορούν το τεχνικό πρόβλημά σας αλλά δεν έχουν ακόμα καταχωρηθεί στο πιο πάνω κείμενο.
Εναλλακτικά, μπορείτε να αναζητήσετε στην ενότητα Νέα Θέματα καταχωρίσεις σχετικές με το τεχνικό πρόβλημά σας, οι οποίες είναι πιθανό να έχουν γίνει μετά το μήνα της τελευταίας ενημέρωσης της παρούσας σελίδας.

Μοιράσου το στα social media