Α. Η αρχή λειτουργίας της τεχνολογίας MERUS.

για περισσότερες πληροφορίες δείτε και τη σελίδα
του Γερμανού κατασκευαστή: Function

Η τοποθέτηση του διαιρούµενου µεταλλικού δακτυλίου Merus γίνεται γύρω από έναν κεντρικό σωλήνα του κυκλώµατος που θέλουµε να προστατέψουµε (εξωτερικά, χωρίς κόψιµο σωλήνα).

Οι δακτύλιοι Merus είναι κατασκευασµένοι από αλουµίνιο, το οποίο, χάρη στην ειδική επεξεργασία που έχει υποστεί µε ακτίνες laser, έχει αλλαγµένη την κρυσταλλική δοµή των µορίων του.

Κάθε υλικό σώµα στη φύση έχει τη δική του ιδιοσυχνότητα ή βασική µοριακή ταλάντωση, δηλαδή τα άτοµα που αποτελούν τα µόριά του βρίσκονται σε διαρκή ταλάντωση (εξαιτίας της θερµικής ενέργειας του περιβάλλοντος), η οποία έχει µία συγκεκριµένη συχνότητα που δεν αλλάζει ποτέ, εκτός αν αλλάξει η κρυσταλλική δοµή των µορίων του υλικού σώµατος..

Το αλουµίνιο από το οποίο αποτελούνται οι δακτύλιοι Merus έχει αποκτήσει µία ποικιλία από περίπου 250 σχήµατα δοµικών κρυστάλλων, οι οποίοι παλλόµενοι εξαιτίας της θερµικής ενέργειας του περιβάλλοντος µεταδίδουν στα µόρια του σωλήνα (που µπορεί να είναι πλαστικός ή µεταλλικός ή από οποιοδήποτε άλλο υλικό) – και κατ’ επέκταση στα µόρια του νερού που διακινείται στο δίκτυο – µοριακές ταλαντώσεις µε περίπου 250 αντίστοιχες συχνότητες, που συντονίζουν µε όλων των ειδών τις ιζηµατοειδείς επικαθίσεις που συνήθως συσσωρεύονται ή δηµιουργούνται στα τοιχώµατα των δικτύων νερού.

Τέτοια ιζηµατοειδή υλικά είναι π.χ. διαφόρων ειδών άλατα, γύψος, χλωριούχο νάτριο, σκουριά, οξείδιο του χαλκού, άλλα οξείδια µετάλλων, οργανικές επικαθίσεις, έµβιες και µη, όπως πουρί, άλγη κτλ., χηµικές επικαθίσεις διαφόρων συστάσεων κ.ά.

Οι ταλαντώσεις που παράγει ο δακτύλιος τα «σφυροκοπούν» και τα σπάνε, ενώ ταυτόχρονα το νερό τα παρασύρει και τα αποµακρύνει µόριο προς µόριο. Παράλληλα, οι ταλαντώσεις αυτές δεν επιτρέπουν και τη δηµιουργία νέων επικαθίσεων.

Με λίγα λόγια, πρόκειται για ένα καθαρό φαινόµενο µηχανικού συντονισµού, που δεν έχει καµία σχέση µε µαγνητικά πεδία και ιονισµό των αλάτων, και εκεί ακριβώς έγκειται η µεγάλη διαφορά του από άλλες φυσικές µεθόδους επεξεργασίας νερού, οι οποίες είναι λιγότερο αποτελεσµατικές, επειδή εξαιτίας της ίδιας της αρχής λειτουργίας τους υπόκεινται σε πολλούς περιορισµούς.

Πιο αναλυτικά, η αρχή λειτουργίας των δακτυλίων Merus στηρίζεται σε δύο διαφορετικά είδη ταλαντώσεων, που οι συχνότητές τους κυµαίνονται στην περιοχή GigaHerz έως TeraHerz: τις ταλαντώσεις παρεµβολής και τις ταλαντώσεις ανάκλασης.

Οι ταλαντώσεις παρεµβολής έχουν, στην ιδανική περίπτωση, διαφορά φάσης 180° από τις ταλαντώσεις τις οποίες καλούνται να επηρεάσουν, δηλαδή είναι οι ακριβώς αντίστροφές τους.

Όπως γνωρίζουµε από τα Μαθηµατικά, την Ακουστική και την Οπτική, το παραγόµενο από τη συνύπαρξη µιας ταλάντωσης µε την αντίστροφή της είναι το µηδέν, µε άλλα λόγια η µία εξουδετερώνει πλήρως την άλλη.

Αντίθετα, οι ταλαντώσεις ανάκλασης βρίσκονται στην ίδια ακριβώς φάση µε τις υπάρχουσες ταλαντώσεις, µε αποτέλεσµα να τις ενισχύουν. Αυτά τα δύο είδη ταλαντώσεων επηρεάζουν τα άλατα και τη σκουριά του νερού και των εσωτερικών επιφανειών των υδραυλικών δικτύων και µεταβάλλουν τη συµπεριφορά τους.

Σύµφωνα µε τις νεότερες ανακαλύψεις της Κβαντοµηχανικής, κάθε παλµός των ταλαντώσεων αυτών είναι ένα ξεχωριστό σήµα, µία µεµονωµένη πληροφορία, που µεταφέρεται από τον πυρήνα στα ηλεκτρόνια και αντίστροφα.

Οι δακτύλιοι Merus, τροποποιώντας αυτές τις ταλαντώσεις, αλλάζουν επεµβαίνουν σε αυτήν την ανταλλαγή πληροφοριών, µε αποτέλεσµα τα µόρια του νερού να διατάσσονται µε διαφορετικό τρόπο (για περισσότερες πληροφορίες πατήστε εδώ).

Η έρευνα έχει δείξει ότι από όλα τα γνωστά στοιχεία της φύσης µόνο ο χρυσός, το ασήµι και το αλουµίνιο είναι κατάλληλα υλικά για την κατασκευή δακτυλίων Merus, γιατί µόνο σε αυτά τα υλικά είναι δυνατή η αλλαγή του σχήµατος των δοµικών κρυστάλλων µε την ακρίβεια που απαιτείται.

Για λόγους οικονοµίας επιλέχθηκε το αλουµίνιο. Από ασήµι είναι ένα άλλο προϊόν της εταιρείας Merus GmbH, το Merus Stic, µε το οποίο τα διάφορα ποτά γίνονται πιο εύκολα αφοµοιώσιµα από τον Οργανισµό.

Β. Το µυστικό.

Το µυστικό της τεχνολογίας Merus έγκειται στα πιο κάτω ερωτήµατα:

  1. Πώς κατάφεραν οι εφευρέτες να βρουν τις ιδιοσυχνότητες όλων των υλών που επικάθηνται στα δίκτυα διακίνησης υγρών;
  2. Πώς βρήκαν ποια ακριβώς σχήµατα πρέπει να αποκτήσουν οι δοµικοί κρύσταλλοι του αλουµινίου για να ταλαντώνουν τα µόριά τους σε αυτές ακριβώς τις συχνότητες;
  3. Πώς µπόρεσαν να δώσουν στις ακτίνες laser τα σωστά χαρακτηριστικά (ένταση, διάρκεια, συχνότητα, γωνία πρόσπτωσης κ.ά.) ώστε να πετύχουν ακριβώς την επιθυµητή µεταβολή στο σχήµα των δοµικών κρυστάλλων;
  4. Πώς οι ταλαντώσεις αυτές προκαλούν µία µόνιµη και όχι φθίνουσα µεταβολή στη διάταξη των µορίων του νερού ή της υγρασίας που περιέχεται στο διακινούµενο υγρό, ώστε η επίδραση να διαρκεί θεωρητικά για πάντα, στην πράξη για µήκος δικτύου δεκάδων χιλιοµέτρων και για χρονική διάρκεια πολλών µηνών (εκτός αν το νερό εκτεθεί για αρκετές ώρες σε φως ή σε ηλεκτροµαγνητικά πεδία);

Στην περίπτωση που η εταιρεία Merus GmbH διακόψει τις εργασίες της και φύγουν από τη ζωή οι εφευρέτες, δικαίωµα πρόσβασης πρόσβαση στα µυστικά αυτά έχει δοθεί µόνο σε ορισµένους διεθνείς ανθρωπιστικούς οργανισµούς, όπως η Greenpeace, τα Ηνωµένα Έθνη κ.ά.

Μοιράσου το στα social media