Ο καταδύτης ετοιμάζεται να πηδήξει από βατήρα 10 μέτρων σε νερό βάθους μόλις ενός μέτρου. Οι θεατές παρακολουθούν με κομμένη την ανάσα. Παίρνει φόρα, πηδάει……και πέφτει μέσα στο νερό και αμέσως βγαίνει χωρίς να ακουμπήσει στον πυθμένα. Έξαλλος ο κόσμος από ενθουσιασμό χειροκροτεί.
Ο παρουσιαστής παίρνει το μικρόφωνο. “Ακολουθεί άλμα από τα 15 μέτρα σε νερό βάθους μισού μέτρου!” Ο κόσμος φωνάζει, διαμαρτύρεται, απαιτεί να τον σταματήσουν, όλοι είναι βέβαοι ότι αυτό το άλμα θα είναι μοιραίο. Όμως, ο καταδύτης επανέρχεται στο βατήρα. Αυτοσυγκεντρώνεται για δύο λεπτά. Τα παιδιά κλαίνε, πολλοί ενήλικες κοιτάζουν αλλού. Ο καταδύτης παίρνει φόρα, πηδάει και, πράγματι, με το που μπαίνει μέσα στο νερό κάνει έναν έξοχο ελιγμό με τη μέση του και βγαίνει στην επιφάνεια σώος και αβλαβής.
Ο κόσμος δεν πιστεύει στα μάτια του. Και ενώ όλοι νόμιζαν ότι το μαρτύριο της αγωνίας τους έχει τελειώσει, ο παρουσιαστής παίρνει ξανά το λόγο: “Βατήρας 20 μέτρων, βάθος νερού 20 εκατοστά!” Πανδαιμόνιο στο κολυμβητήριο. Οι εξέδρες σείονται από στριγγλιές γυναικών, φωνές οργής ανδρών, κλάματα παιδιών. Ο καταδύτης επανέρχεται στο βατήρα. Αυτοσυγκεντρώνεται, αυτή τη φορά για 5 λεπτά, που φαίνονται σε όλους σαν αιώνας. Καμία σύσπαση αγωνίας δεν διαφαίνεται στο πρόσωπό του, μόνο η πλήρης ηρεμία της αυτοσυγκέντρωσης. Παίρνει ξανά φόρα, πηδάει και χωρίς κανείς να καταλάβει το πώς, τον βλέπουν να βγαίνει από το νερό σώος και αβλαβής.
Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει σε αυτήν την επίδειξη! Οι θεατές έχουν αρχίσει να πιστεύουν ότι κάποια απάτη υπάρχει. Μα δεν μπορεί, το είδαν με τα μάτια τους. Και ενώ στις κερκίδες υπάρχει αυτή η έντονη απορία και η διάχυτη αμφισβήτηση, ο παρουσιαστής παίρνει ξανά το λόγο: “Άλμα από ύψος 30 μέτρων επάνω σε μία βρεγμένη πετσέτα!”
Αυτό ξεπερνάει πια κάθε όριο! Ο άνθρωπος θα πέσει με το κεφάλι σε μία βρεγμένη πετσέτα από ύψος 30 μέτρων και δεν θα πάθει τίποτα; Αδύνατον! Και όμως: ο καταδύτης βρίσκεται ήδη στο βατήρα. Αυτή τη φορά η αυτοσυγκέντρωσή του διαρκεί 15 λεπτά. Ο κόσμος δεν το αντέχει αυτό. Θα γίνουν ομαδικά όλοι μαζί μάρτυρες της αυτοκτονίας ενός τρελού. Ο καταδύτης παίρνει και πάλι φόρα, πηδάει και σωριάζεται πάνω στην πετσέτα. Παραμένει ακίνητος εκεί. Τον πλησιάζουν οι κριτές και τον ακούνε να ψιθυρίζει, ενώ ψυχορραγεί: “Ποιος ασυνείδητος έστυψε την πετσέτα;”
________________________________________
Το Τεχνικό Μήνυμα αυτού του Ανεκδότου:
Αν σας φάνηκε ακραίο το ρίσκο του καταδύτη στο πιο πάνω ανέκδοτο, αναλογιστείτε για μία στιγμή το ρίσκο που παίρνουν όλοι σχεδόν* οι γονείς που στέλνουν τα παιδιά τους σε κολυμβητήρια που χλωριώνονται. Αν δεν καταλαβαίνετε τι ακριβώς εννοούμε, πατήστε εδώ και θα αντιληφθείτε τον τεράστιο κίνδυνο στον οποίο εν αγνοία τους εκθέτουν την υγεία των παιδιών τους. Μπορεί να μην τα οδηγούν σε άμεσο θάνατο βάζοντάς τα να πηδήξουν από 30 μέτρα πάνω σε μία υγρή πετσέτα, αλλά άθελά τους δημιουργούν τις προϋποθέσεις για μία ασθενική και γεμάτη προβλήματα υγεία των παιδιών τους κατά τη διάρκεια ολόκληρης της υπόλοιπης ζωής τους!
Το ίδιο, φυσικά, ισχύει και για τις ιδιωτικές πισίνες σε κατοικίες, αλλά και σε δημόσιες πισίνες ξενοδοχείων, water parks και άλλων επιχειρήσεων που φιλοξενούν καθημερινά εκατοντάδες παιδιά και ενήλικες, που είναι όλοι τους ανυποψίαστοι για τους κινδύνους που διατρέχουν.
_____________________
* Η λέξη “σχεδόν” αναφέρθηκε εδώ, επειδή υπάρχουν και ελάχιστες εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα. Μία από αυτές είναι το Δημοτικό Κολυμβητήριο Καρπενησίου, στο οποίο η Smart Technical Solutions εγκατέστησε τον Ιούλιο του 2012 ένα σύστημα οξυγόνωσης, το οποίο μειώνει σε σημαντικό ποσοστό τη χρήση του χλωρίου και καταργεί (οξειδώνει) τις καρκινογόνες και έντονα οσμηρές χλωραμίνες που δημιουργούνται από τη χημική αντίδραση του χλωρίου με οργανικές ουσίες. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτήν την εξαιρετική εφαρμογή της πρωτοποριακής ελληνικής τεχνολογίας AQUACARE πατήστε εδώ.